Ο Καρκίνος του μαστού είναι από τις πιο διαδεδομένες μορφές καρκίνου και υπολογίζεται ότι επηρεάζει 1 στις 8 γυναίκες σε παγκόσμιο επίπεδο, με συχνότητα που ανέρχεται στο 11,9 %. Το υπόλοιπο των περιπτώσεων, συνδέονται με περιβαλλοντικούς παράγοντες και τον τρόπο ζωής.
Αναπτύσσεται σταδιακά από τα κύτταρα των πόρων και των λοβίων του μαστού. Μπορεί να επεκταθεί στους παρακείμενους ιστούς και όργανα, όπως : δέρμα, λιπώδης ιστός , μυς, οστά, λεμφαδένες και μπορεί να κάνει μεταστάσεις σε απομακρυσμένα όργανα μέσω του αίματος ή της λέμφου.
Μετά τη διάγνωση τι;
Η νόσος έχει διάφορα αίτια εκδήλωσης, όπως είναι η κληρονομικότητα, καθώς ο κίνδυνος είναι σχεδόν διπλάσιος αν έχει διαγνωστεί συγγενής α’ βαθμού, αλλά και οι γενετικές μεταλλάξεις που οφείλονται στον σύγχρονο τρόπο ζωής : κακή διατροφή, κάπνισμα, στρες, καθιστική ζωή, παχυσαρκία κλπ.
Μετά τη διάγνωση ενός καρκίνου, βγαίνει συνήθως στην επιφάνεια όλη η γκάμα των συναισθημάτων. Όχι μόνο ο φόβος, ο θυμός κι οι διακυμάνσεις στη διάθεση της γυναίκας, αλλά και θλίψη για την απώλεια της υγείας, που πριν τη διάγνωση θεωρούνταν δεδομένη. Όμως τελικά δεν ήταν..
Στις μέρες μας οι καρκίνοι είναι πλέον ιάσιμοι και καλύτερα θεραπεύσιμοι.
Πως θεραπεύεται ο καρκίνος στα διάφορα στάδιά του
Εδώ και αρκετά χρόνια, οι γυναίκες που προσβάλλονται από καρκίνο του μαστού επωφελούνται από καινοτόμες και πιο αποτελεσματικές θεραπείες.
Ήδη, η θεραπεία της κάθε ασθενούς είναι αρκετά εξατομικευμένη, αφού η αντιμετώπιση εξαρτάται από το στάδιο εξέλιξης του όγκου, τα χαρακτηριστικά του, την ηλικία και την κατάσταση της υγείας της ασθενούς.
Χρησιμοποιούνται κυρίως τέσσερις τρόποι αντιμετώπισης της νόσου : χειρουργικός, ακτινοθεραπευτικός, χημικοθεραπευτικός και ορμονοθεραπευτικός.
Τρόποι αντιμετώπισης της νόσου
Όταν ο καρκίνος αφορά μόνο το στήθος, χωρίς μεταστάσεις στους άλλους ιστούς, μια τοπική θεραπεία μπορεί να είναι αρκετή.
Αυτός ο τύπος όγκου συχνά εντοπίζεται με τη μαστογραφία και ορισμένες φορές κάποια συμπτώματα όπως η έκκριση αίματος από τη θηλή θορυβούνε τις ασθενείς και ξεκινάει η διερεύνηση τους.
Η χειρουργική εκτομή παραμένει η θεραπεία εκλογής στην πλειονότητα των καρκίνων του μαστού.
Το στήθος τις περισσότερες φορές διατηρείται, αν ο όγκος είναι μικρότερος από 3 εκατοστά. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για ογκεκτομή.
Αντίθετα, όταν ο όγκος υπερβαίνει τα 3 εκατοστά, ή όταν υπάρχουν περισσότερες καρκινικές εστίες, τότε αποφασίζεται η αφαίρεση του στήθους. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για μαστεκτομή.
Στην περίπτωση της μαστεκτομής, μπορεί να πραγματοποιηθεί άμεση αποκατάσταση των μαστών.
Ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία
Η ακτινοθεραπεία γίνεται όταν πραγματοποιείτε ‘’συντηρητική’’ χειρουργική θεραπεία. Όμως, μπορεί να γίνει και σε περίπτωση μαστεκτομής.
Αυτή η θεραπεία είναι επικουρική και στόχο είχε να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής. Ανάλογα με τις περιπτώσεις, η ακτινοθεραπεία μπορεί να επικεντρώνεται στο μαστό ή και πέρα από αυτόν στους μασχαλιαίους λεμφαδένες, κοντά στην κλείδα και το στέρνο.
Επίσης είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν προεγχειρητικά κάποιοι θεραπευτικοί κύκλοι για να επιτευχθεί η συρρίκνωση του όγκου.
Η χημειοθεραπεία είναι μια συστηματική θεραπεία στην οποία γίνεται χορήγηση κυτταροτοξικών φαρμάκων δηλαδή ουσιών που σκοτώνουν κύτταρα που έχουν την ιδιότητα να πολλαπλασιάζονται γρήγορα, όπως είναι τα κακοήθη κύτταρα. Αυτό έχει σαν επίπτωση όμως να στοχεύοντα και άλλα κύτταρα του οργανισμού που πολλαπλασιάζονται γρηγορά δημιουργώντας έτσι διάφορες επιπλοκές.
Τα σύγχρονα χημειθεραπευτικά σχήματα παρουσιάζουν λιγότερες επιπλοκές προσφέροντας έτσι ένα καλύτερο επίπεδο ζωής στους ασθενής.
Η ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό, η γενική κατάσταση υγείας της ασθενούς, ΄΄η ταυτότητα΄΄ του καρκίνου επηρεάζουν την απόφαση του γιατρού για το πιο θεραπευτικό σχήμα θα ακολουθηθεί.
Γενικά, η μετεγχειρητική χημειοθεραπεία αρχίζει 3 έως 6 εβδομάδες μετά την επέμβαση.
Ορμονοθεραπεία – Καρκίνος του μαστού
Όπως και η χημειοθεραπεία, η ορμονοθεραπεία αποσκοπεί στην αποφυγή εμφάνισης μεταστάσεων και γενικά χορηγείται μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Είναι μια εξαιρετικά προστατευτική θεραπεία, όμως μπορούμε να την προτείνουμε μόνο στους καρκίνους των οποίων η ανάπτυξη ευνοείται από τις ορμόνες και οι οποίοι διαθέτουν υποδοχείς για τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη (τα 2/3 περίπου των καρκίνων του μαστού).
Στις μη εμμηνοπαυσιακές γυναίκες υψηλού κινδύνου που έχουν ορμονοευαίσθητο καρκίνο, η ορμονοθεραπεία συνδυάζεται γενικά με τη χημειοθεραπεία. Στις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, η ορμονοθεραπεία γίνεται μόνη ή σε συνδυασμό με μετεγχειρητική χημειοθεραπεία, ανάλογα με το επίπεδο του κινδύνου.
Ανάλογα με το αν η γυναίκα είναι εμμηνοπαυσιακή ή όχι, οι τεχνικές ορμονοθεραπείας μπορεί να διαφέρουν.
Θεραπεία των υποτροπών
Σε περίπτωση υποτροπής, πρέπει να προτείνεται νέα επέμβαση. Προτιμάται η μαστεκτομή. Σε περίπτωση μετάστασης, πρέπει να καταφεύγουμε σε γενικές θεραπείες για την αναχαίτιση της νόσου. Η θεραπεία εξαρτάται από τις ιδιαιτερότητες του όγκου.
Όλα εξαρτώνται από το σημείο εκδήλωσης των μεταστάσεων, από τον αριθμό τους και από την απάντηση του καρκίνου στις θεραπείες. Όλα τα μέσα είναι αποδεκτά για την αντιμετώπιση των μεταστάσεων: χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία.
Ορισμένες γυναίκες παρά τις μεταστάσεις, επιβιώνουν για πολλά χρόνια. Η διάθεση νέων θεραπειών γεννά ελπίδες ενώ η έρευνα συνεχίζεται ενεργά.
Μην διστάζετε να συζητάτε με το γιατρό τους προβληματισμούς σας.
Είμαστε εδώ να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε κάθε σας προσπάθεια, ώστε να βγείτε νικήτρια από κάθε μάχη και περιπέτεια της υγείας σας!
